دختر یا پسر مسئله اینست...

همسری چندتا اسم دوست داره که همیشه میگه من این اسم ها رو دوست دارم. جالبه که اسم ها همه اسمه پسره! از بین نوه ها هم با دوتا برادرزاده ها که پسرن بیشتر جوره! چه شیطنتی که با این نوه کوچیکه نمیکنه. یعنی این نوه کوچیکه به محضه اینکه میفهمه عموش اومده سریع خودشو میرسونه و از سروکوله عموش بالا میره. به همسری که میگم تو بچه پسر دوست داری میگه نه، دختر و پسرش مهم نیست. ولی من یه جورایی مطمئنم که پسر دوست داره. من وقتی وابستگی دختر ها رو به مامانشون میبینم از داشتن دختر منصرف میشم ولی وقتی آینده رو میبینم از داشتن پسر منصرف میشم، وقتی هم دردسر بچه رو میبینم کلا از داشتن بچه منصرف میشم. 

دیروز رفته بودیم خونه جاری که تازه بچش بدنیا اومده، مامان جاری به من میگه ایشالا زایمونه خودت بهش میگم با این وضعیت نمیدونم بگم ممنون یا بگم وای نه... میخنده میگه نمیخوام نداریم. آشه کشکه خالست... برادر همسر هم در اوج خستگی از سه شب بیخوابی میگه اصلا سخت نیست و گرفتاری نداره، بهش میگم بله کاملا مشخصه....

حالا که آشه شکه خالست به همسری میگم همسر جان آوا اسمه قشنگیه . میگه آره میگم رها هم اسم قشنگیه،آوا  و رها باهم خیلی هم جورن. کلا اسم هایی که معنا دارن و خوش اهنگن اسم های مناسبیه. من دوست دارم دوتا بچه دختر داشته باشم به فاصله سه سال اسمهاشون رو هم انتخاب کردم ولی یه حسه درونی به من میگه زهی خیال باطل بچه تو پسره و من خودم رو متقاعد میکنم پسر هم خوبه برای اسم پسر هم فکر کردم برای اسم های پسرونه اسم های مقتدرانه رو دوست دارم، البرز و زاگرس یا سهند میتونه گزینه های مناسبی باشه..