واقعیات جهان هستی

۱.جهان، ماهیت " از اویی " دارد، یعنی واقعیت جهان واقعیت " از اویی " است فرق است میان آنکه چیزی از چیزی باشد بدون اینکه تمام‏ واقعیتش واقعیت " از اویی " باشد، مانند فرزند نسبت به پدر و مادر که از آنها هست ولی واقعیت وجودی اش غیر از واقعیت اضافه و نسبتش به‏ پدر و مادر است اما جهان ماهیت " از اویی " دارد، یعنی به تمام‏ واقعیتش انتساب به حق است، واقعیتش و اضافه و نسبتش به حق یکی است‏ معنی مخلوق بودن همین است، اگر غیر این بود تولید بود نه تخلیق « لم‏ یلد و لم یولد » و در این صورت فرق نمی‏کند که جهان آغاز زمانی داشته‏ باشد یا نداشته باشد اگر جهان آغاز زمانی داشته باشد، یک واقعیت " از اویی " محدود است و اگر نداشته باشد، یک واقعیت " از اویی " نامحدود محدود بودن و نامحدود بودن زمانی، تاثیری در واقعیت خلقی و " از اویی " جهان ندارد.