شمس

بده مي گر ننوشم بر سرم ريز * وگر نيكو نگفتم ماجرا كن

..........................

من از قندم مرا گوئي ترش شو * تو ماشي را بگير و لوبيا كن

..........................

سر خم را به كهگل هين مبندا * دل خم را برآور دلگشا كن

..........................

مرا چون ني درآوردي به ناله * چو چنگم خوش بساز و بانوا كن

..........................

اگر چه مي زني سيليم چون دف * كه آوازي خوشي داري صدا كن

..........................

چو دف تسليم كردم روي خود را * بزن سيلي و رويم را قفا كن

..........................

همي زايد ز دف و كف يك آواز * اگر يك نيست از همشان جدا كن

..........................

حريف آن لبي اي ني شب و روز * يكي بوسه پي ما اقتضا كن

..........................

تو بوسه باره اي و جمله خواري * نگيري پند اگر گويم سخا كن

..........................

شدي اي ني شكر ز افسون آن لب * ز لب اي نيشكر رو شكرها كن

..........................

نه شكرست اين نواي خوش كه داري * نواي شكرين داري ادا كن

..........................

خموش از ذكر ني مي باش يكتا * كه ني گويد كه يكتا را دوتا كن

..........................

اگر خواهي مرا مي در هوا كن * وگر سيري ز من رفتم رها كن

..........................

نيم قانع به يك جام و به صد جام * دو ساله پيش تو دارم قضا كن

..........................